-
1 enemy
'enəmiplural - enemies; noun1) (a person who hates or wishes to harm one: She is so good and kind that she has no enemies.) fiende2) (( also noun plural) troops, forces, a nation etc opposed to oneself in war etc: He's one of the enemy; The enemy was/were encamped on the hillside; ( also adjective) enemy forces.) fienden, fiendtlige styrkerfiendeIsubst. \/ˈenəmɪ\/fiende, motstander, uvenn( hverdagslig) tidenenemy (of mankind) eller the old enemy djevelenmake an enemy of gjøre seg \/ bli uvenn medmake enemies skaffe seg fiender\/uvennerbe nobody's enemy but one's own være snill mot andre, men ikke mot seg selvbe one's own worst enemy være sin egen verste fiendeIIadj. \/ˈenəmɪ\/( foran substantiv) fiendtlig, som tilhører fienden
Перевод: с английского на норвежский
с норвежского на английский- С норвежского на:
- Английский
- С английского на:
- Норвежский